> expr:class='"loading" + data:blog.mobileClass'>

poniedziałek, 14 kwietnia 2014

412 - Kick-Ass 2 & Hit-girl

Polskie wydanie Kick-Ass 2 oprócz tytułowego komiksu zawiera również pięcioczęściową mini-serię Hit-Girl. Mini-seria skupia się na dalszych losach tytułowej dziewczynki, która z jednej strony stara się zakończyć porachunki z mafijnymi bossami, a z drugiej przystosować do normalnego życia, nawiązać szkolne przyjaźnie i – zgodnie z obietnicą złożoną ojczymowi – odwiesić pelerynę na kołek. Kick-Ass 2 bezpośrednio kontynuuje te wątki, jednak zgodnie z tytułem bardziej skupia się na postaci Dave’a Lizewskiego. Przystępuje on do drużyny superbohaterów i poddaje się wycieńczającemu treningowi pod okiem Hit-Girl. Do miasta powraca również nemesis bohatera, Red Mist - znany obecnie, jako Motherfucker - i formułuje własną drużynę superłotrów. Starcie jest nieuniknione.

Fragment alternatywnej okładki Billa Sienkiewicza
Mark Millar wciąż doskonale bawi się materią superbohaterską, do której niejednokrotnie podchodził na poważnie. Widać, że doświadczenie, jakie wyniósł z pisania scenariuszy dla DC i Marvela, przydaje mu się również w spojrzeniu na herosów z przymrużeniem oka. Scenarzysta łamie znane schematy, nie patyczkuje się ze swoimi bohaterami, szokuje potężną dawką przemocy i brutalności. I właśnie owa przemoc wychodzi w komiksie na plan pierwszy, znika gdzieś spora dawka humoru znana z pierwszej części, tak, jakby Miller chciał przede wszystkim szokować, a nie bawić. Zabawne, rozluźniające atmosferę sytuacje pojawiają tak naprawdę rzadko. Zabrakło lekkości i świeżości oryginału - może dlatego Szkot postanowił dodać kilka scen wzbudzających niesmak, by mimo wszystko komiks został zapamiętany i był dyskutowany. Z pewnością się to udało, sam w kilku miejscach czułem się cokolwiek nieswojo przy lekturze.

John Romita Jr. tworzy kolejne rysunki ze znaną sobie manierą. Postaci są zwaliste, tła oszczędne, walki kadrowane dynamicznie. Wrażenie robią całostronicowe kadry i sekwencje ukazane na dwóch stronach (np. podczas pogrzebu). Kolory Deana White’a i Michaela Kellehera dodają pracom Romity głębi, dzięki czemu styl rysownika wypada korzystniej niż w części pierwszej (gdzie rysunki sprawiały wrażenie bardziej płaskich). Na deser możemy podziwiać galerię okładek zeszytowych oraz alternatywnych, z których najlepiej w mojej opinii prezentuje się ta wykonana przez Billa Sienkiewicza.

Dyptyk Kick-ass 2 i Hit-girl to komiks wciągający, stworzony wedle schematu „mocniej, szybciej, więcej”, do którego w tym przypadku należałoby również dodać „brutalniej”. Przerysowanie jest dla Millara głównym środkiem wyrazu i esencją jego komiksu. Każdy, kto lubi superbohaterskie historie opowiedziane z przymrużeniem oka powinien się dobrze bawić - o ile nie straszne mu hektolitry krwi, zabójstwa dzieci, gwałty oraz zwierzęca przemoc. Czytelnikom bardziej wrażliwym i mniej skłonnym do zaakceptowania tej specyficznej poetyki polecam bardziej klasyczne spojrzenie na superbohaterów. 


Więcej Kick-Assa na blogu:
  • Tutaj recenzja pierwszego tomu.
  • A tutaj kilka słów o filmowej adaptacji drugiego.

2 komentarze:

Anonimowy pisze...

Póki co udało mi się obejrzeć tylko pierwszą część filmu. Ale zaciekawiłeś mnie tym komiksem:)

Jan Sławiński pisze...

Warto sprawdzić, zarówno oba komiksy, jak i drugi film. Są tacy, którzy mówią, że film w ogóle się nie umywa do komiksu, są i tacy, którzy twierdzą coś zupełnie odwrotnego. Mi się podobał zarówno oba komiksy, jak i oba filmy. Trzeci (i ostatni prawdopodobnie) tom ma wyjść u nas w grudniu, a film pewnie za rok-dwa trafi na ekrany. Masz więc chwilę, by wszystkie zaległości ponadrabiać :)